Unë dhe Liria
E mora një ditë Lirinë time me vete ,
Herët në mëngjes pimë kafe tek sheshi.
Unë shfletoja gazetën, Ajo gjykonte. Unë heshtja, Ajo fliste...
Fliste , psherëtinte , bërtiste... Unë stepesha, Ajo përsëri gjykonte. Hej, dëgjon Ti ...!?
Babai yt vdiq me maliher në duar ! Andaj lëviz bythën more i mjerë më tha
Në këtë faqe elektronike është një mundësi më tepër për njohjen e mirë të krijimtarisë shqipe, një mundësi më tepër për krijimin e një hapësire të re kontaktuese, natyrisht, brenda familjes së njohur letrare
2 comments:
me pelqen shume , por ma shume ndoshta me kishte pelqy nje foto e jotja ....ta kishe ..hahaaha....tung ...te pershendet Leta..
Unë shfletoja gazetën, Ajo gjykonte. Unë heshtja, Ajo fliste...
Fliste , psherëtinte , bërtiste... Unë stepesha, Ajo përsëri gjykonte. Hej, dëgjon Ti ...!?
`Liria` perdoret si term abstrakt edhe pse e kerkojme si dicka qe mund ta prekim , perkedhelim - jemi perhere ne kerkim te saj. Por , gjasme eshte vetem kerkim, deri ne pafundesi.
Me pelqeu ajo pjese.
D.Ll. :)
Post a Comment